Powstanie squasha, czyli krótka historia sportu

Squash jest dyscypliną sportową, która polega na odbijaniu piłki specjalną rakietą w taki sposób, aby odbijała się ona od ścian kortu w stopniu maksymalnie utrudniającym przeciwnikowi ponowne odbicie piłki. Standardowy mecz squasha trwa do trzech wygranych setów, z których w każdym zdobyć można do jedenastu punktów.

Choć obecnie squash jest grą znaną na wszystkich kontynentach, jego początki ściśle związane są z XIX- wieczną Anglią, która wprowadziła ten sport do szkół. Za pierwowzór squasha uznaje się tzw. “Racquet”, czyli grę, której pomysł narodził się w londyńskim więzieniu. Osadzeni w Fleet Prison więźniowie – szukając rozrywki – odbijali piłkę od ścian swoich cel. W Polsce squash pojawił się po raz pierwszy w latach 70. XX wieku. Odmianą squasha jest ricochet. Jest to również gra rakietowa różniąca się od squasha tym, że w ricochecie gracz może zagrywać piłkę o sufit.

Squash dość szybko stał się popularny za granicą. Pierwsze stowarzyszenie “Squash Racquet Association” powstało w latach 20. XX wieku. Obecnie do WSF – World Squash Federation – przynależy oficjalnie 150 krajów z tysiącami kortów. Polskie kluby i zawodnicy zrzeszeni są od 16 lat w Polskiej Federacji Squasha (PLS).

Niestety, squash wciąż nie może doczekać się uznania za sport olimpijski. Mimo, że spełnia wszystkie wymogi Igrzysk, rywalizacji w tym sporcie nie zobaczyliśmy ani w 2020 roku w Tokio, ani nie zobaczymy w 2024 roku w Paryżu. To wielka szkoda, gdyż jest on jednym z najzdrowszych sportów rakietowych. Wpływa pozytywnie na układ krążenia, wyrabia gibkość, rozwija siłę i wytrzymałość mięśni, a także – dzięki wysokiej intensywności gry – pozwala spalić dużo kalorii. Poprawia nie tylko sprawność fizyczną, lecz także samopoczucie psychiczne. Wierzymy, że squash pojawi się na Igrzyskach w USA w 2028 roku i na stałe zajmie miejsce wśród sportów olimpijskich.